kraa kraaa... kızıla çalan turuncu göğün parlaklığı, güneşin hala batmadığının kanıtı.. en azından oturduğum yerden bu kadarını görebiliyorum jaluzilerin arasından.. ve duyabiliyorum kargaları.. selvilerin üzerine konup havalanan yüzlercesini.. çılgınca bağırıyorlar yine.. yine ve yine.. her akşam olduğu gibi.. neyi kutluyorlar, ya da doğru soru: bir kutlama mı bu..? belki de canhıraş bir ağıt.. batan güneşe.. kim bilir..?
büyülü bir halleri var yine.. başımda dönüyorlar.. başımı döndürüyorlar.. günü öldürüyorlar.. beni güldürüyorlar.. atinadan bildiriyorlar.. dönüyorlar.. döndürüyorlar.. bir konup bir uçuyorlar.. kartal kalkar dalsarkar kargal gargar gaaa gaaaaaaa kraaaaa kraaaaaa..!
(neden sonra)
"neye bakıyorsun sen..?"
"hı ?"
"kargalara mı..?"
"kargalara.."
...
06 Ekim 2008